Δευτέρα 22 Οκτωβρίου 2018

Σαν σήμερα φευγει απο τη ζωή ο Γιάννης Τατασόπουλος

ο «Ντίλιγκερ»



Αναμφισβήτητα υπήρξε ένας από τους καλύτερους μπουζουξήδες της γενιάς του. Οι δεξιοτεχνικές του ικανότητες, η στόφα του ως μπουζουξή και η εκφραστικότητα του, τον κατέστησαν έναν από τους πιο περιζήτητους μουσικούς του λαϊκού τραγουδιού την περίοδο 1948-1955. Το καλοκαίρι του '55 ταξίδεψε στην Αμερική και από το '58 εγκαταστάθηκε μόνιμα εκεί. Ο Βασ. Τσιτσάνης είχε πει χαρακτηριστικά: «είναι ο καλύτερος μπουζουξής μας. Μας τον πήρε η ξενιτιά.»


Ο Γιάννης Τατασόπουλος γεννήθηκε στην Κηφισιά στις 7 Ιανουαρίου του1928. Ήταν το πρώτο από τα τρία παιδιά του Νίκου και της Αιμιλίας, το γένος Δερόσου από την Δρόβαινα της Ηπείρου, Τατασοπούλου. Ο πατέρας του καταγόταν από τα Ταταύλα της Κωνσταντινούπολης, έπαιζε ούτι, τραγουδούσε και είχε κρεοπωλείο στο κέντρο της Κηφισιάς. Στα μέσα περίπου της δεκαετίας του '3Ο η οικογένεια Τατασόπουλου εγκαταστάθηκε στην περιοχή Ακαδημία Πλάτωνος. Λίγο πριν και κατά τη διάρκεια της κατοχής, οι γονείς του διατηρούσαν την ταβέρνα «Κρήτη», Ζήνωνος και Μενάνδρου γωνία, που ήταν και στέκι των λαϊκών μουσικών. Εκεί γνώρισε το Μάρκο, τον Τσιτσάνη,το Χάρη Λεμονόπουλο όταν πρωτοήλθε από την Θεσσαλονίκη και με τον οποίο συνεργάστηκαν αργότερα στου Αλεξανδρινού. Η πρώτη του επαφή με το μουσικό όργανο έγινε σε αυτή την ταβέρνα. Πρωτόπαιξε κιθάρα. Τελικά τον τράβηξε το όργανο εκείνο που εξέφραζε με αδρότητα τους πόθους και τα πάθη των νέων ανθρώπων, το μπουζούκι και το λαϊκό τραγούδι.


Επαγγελματικά πρωτοεμφανίστηκε στο πάλκο του «Πίκινου» στο Θησείο, σε ηλικία 12 μόλις ετών, μαζί με τον περίφημο τραγουδιστή και σαντουριέρη Μήτσο Αραπάκη. Αμέσως μετά τον πόλεμο εμφανίστηκε μαζί με τον Μπέμπη και τον Τζουανάκο σ' ένα μικρό μαγαζί στην οδό Σολωμού που λεγόταν «Διάβολος»! Από τον Μπέμπη, το Χιώτη, το Λαύκα και το Λεμονόπουλο στην «Πίνσο» του Αλεξανδρινού στην Νέα Φιλαδέλφεια, καθώς και η συνέχεια της συνεργασίας του με το Στ. Τζουανάκο. Μαζί δημιούργησαν ένα από τα πιο δυναμικά συγκροτήματα που από το 50 έως το '55 εμφανίστηκε με μεγάλη επιτυχία στου «Τζίμη του χόνδρου», στη « Γωνιά της Αθήνας», στο «Ροζ Μαρί», ακόμη στα «Ταμπού» και «Λουζιτάνια» που ξεκίνησαν ως δικές του επιχειρήσεις  και αλλού σε Αθήνα και επαρχία. Μετά το '52 το συγκρότημα Τατασόπουλου - Τζουανάκου ενισχύθηκε από το νεαρό και ανερχόμενο μπουζουξή Γιάννη «Σπόρο» Σταματίου. Την περίοδο '52-'55 τα δυο μπουζούκια έπαιξαν πρίμο - σιγόντο και σε πολλές φωνοληψίες.

Βασικός εκτελεστής της CΟLUΜΒΙΑ και της ΟDΕΟΝ ο Τατασόπουλος πήρε μέρος σε εκατοντάδες ηχογραφήσεις, άλλοτε σαν εκτελεστής μουσικής και άλλοτε σαν τραγουδιστής, κάνοντας κυρίως σιγόντο, σε τραγούδια του Μητσάκη, του Τσιτσάνη, του Χιώτη και άλλων. Το 1959 ανέλαβε τη θέση του υπεύθυνου του λαϊκού τμήματος και των ακροάσεων στην CΟLUΜΒΙΑ. Σ ε αυτή την εποχή ανέπτυξε μια έντονη καλλιτεχνική δραστηριότητα: Εμφανίσεις σε θέατρα, στον κινηματογράφο, στο ραδιόφωνο, στα κέντρα και στους δίσκους.

 Στους κύκλους των λαϊκών μουσικών ήταν εξίσου γνωστός και με το ψευδώνυμο «Ντίλιγκερ», που του έδωσε ο Αλεξανδρινός. (Λίγο πριν «ξεκαθαρίσει» η νύχτα της Αθήνας, οι πιο ζόρικοι των λαϊκών πάλκων ήταν αναγκασμένοι να υπερασπίζονται το χώρο τους, τους συνεργάτες τους και την αξιοπρέπεια τους, αντιδρώντας -με ευθύ τρόπο- στους διάφορους ψευτόμαγκες της εποχής.)
Τελικά, της μοίρας το γραφτό ήταν όχι απλά να επισκεφτεί τη χώρα που έδρασε ο Ντίλιγκερ αλλά να ζήσει εκεί 45 ολόκληρα χρόνια. Ο Γ. Τατασόπουλος έφυγε στην Αμερική το καλοκαίρι του '55, έχοντας μαζί του, ως παρτενέρ, τη Ρένα Ντάλια, που είχε αυτή την εμπειρία -της Αμερικής- από το '53 με τον Παπαϊωάννου. Εκεί έγραφε μια δεύτερη ιστορία, στις πολιτείες ενός κόσμου που έθρεψε το όνειρο για την μεγάλη, εύκολη ζωή. Τίποτα όμως δεν ήταν τόσο εύκολο. Ο Τατασόπουλος δούλεψε σκληρά στις νύχτες και τις πολιτείες της Αμερικής και διέσχισε αποστάσεις που ακόμη και σήμερα φαντάζουν δύσκολες. Το 1958, σε μια σύντομη επιστροφή του στην Ελλάδα, ηχογράφησε καινούργιες συνθέσεις με τον Καζαντζίδη.  Έκτοτε κανένα πρωτότυπο τραγούδι αλλά ούτε και το παίξιμο του, εγγράφηκαν στην ελληνική δισκογραφία. Μετά το '58 οι μουσικές δραστηριότητές του έχουν να κάνουν αποκλειστικά με την Αμερική. Εμφανίστηκε στα κέντρα «Κηφισιά» και «Βρετανία» στη Νέα Υόρκη. Δεκάδες ηχογραφήσεις στην ελληνοαμερικανική «ΝΙΝΑ» και άλλου. Βασική συνεργάτιδα του η Ρένα Ντάλια.


Το 1959 συνόδευσε την Πολύ Πάνου στις εκεί εμφανίσεις της και στους δίσκους. Σε μια σειρά από εκείνες τις ηχογραφήσεις, που αποτέλεσαν το υλικό για ένα μεγάλο δίσκο, συμμετείχε και ο Γ. Σταματίου (εγκατεστημένος κι εκείνος σ' έναν άλλο μουσικό κύκλο, αυτόν του ανατολικού έθνικ με τα βιολιά και τα ούτια.)
 Για τουλάχιστον 15 χρόνια συνεργάστηκε με τον λιβανέζικης καταγωγής βιολιστή Fred Elias.  Αυτή η εποχή άφησε και αρκετές εντυπωσιακές ηχογραφήσει που έγιναν στη Βοστώνη. Για 12 χρόνια έπαιξε στο κέντρο «Port Said» που είχε ανοίξει συνεταιρικά με τον κουμπάρο του και για 14 χρόνια στο κέντρο «Astor» στην Ουάσιγκτον. Ακόμη στα κέντρα «Virginia», «Ακρόπολις» και «Sirocco» στη Βαλτιμόρη - εκεί έκανε και την πρώτη «εμφάνιση» του σε πάλκο, σε ηλικία 3 ετών, ο γιος του Νίκος, παίζοντας μπαγλαμά. Σε όλη αυτή την εποχή το μπουζούκι ήχησε έντονα ηλεκτρικό, ανταποκρινόμενο στις ανάγκες της νυχτερινής ζωής, όπως αυτή διαμορφώθηκε μετά το '60.

 Ο Γιάννης Τατασόπουλος, παρότι τα περισσότερα χρόνια του τα έζησε στην Αμερική, όπου παντρεύτηκε και έκανε οικογένεια, δεν έγινε ποτέ Ελληνοαμερικάνος. Ήταν ένας Έλληνας του κόσμου και έτσι έφυγε από τη ζωή (χτυπημένος από τον καρκίνο) στις 22 Οκτωβρίου του 2001. Ετάφη στην Ουάσιγκτον.

Πηγή taximi.matia.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αναγνώστες