Αλήθεια, αναρωτιέμαι ώρες ώρες, γιατί ζωγραφίζουμε από μικροί καρδιές.
Είναι κάτι σαν το περπάτημα, ως επόμενο βήμα μετά το μπουσουλιμα
.
Έτσι, όταν μάθουμε να κρατάμε μολύβι στα δάχτυλα μας, κάνουμε τις πρώτες μας μουντζούρες, και μέσα από αυτές ξεπηδούν καρδιές.
Μεγάλες μικρές καλοσχεδιασμένες ή όχι τόσο.
Μετά παίρνουμε.....
χρώμα και τις βάφουμε κόκκινες.
Μέσα στις κόκκινες καρδιές κρύβουμε αγάπες και συναισθήματα.
Ένα τόσο ιερό σύμβολο λοιπόν, πως έφτασε να έχει την μορφή που του αποδίδουν εκατομμύρια ερωτευμένοι στον κόσμο ?
Σύμφωνα με στοιχεία, το σύμβολο της καρδιάς όπως το γνωρίζουμε σήμερα έγινε δημοφιλές κατά την βικτωριανή εποχή, όταν οι ρομαντικοί του τότε λάτρεψαν το σχήμα και το χρώμα του.
Η καταγωγή του ωστόσο είναι ακόμα παλιότερη.
Η καθολική εκκλησιά υποστηρίζει πως η Αγία Αικατερίνη είδε το σύμβολο της καρδίας σε ένα όραμα, και το αποτύπωσε σε ένα κομμάτι χαρτί.
Ακόμα, έρευνες φανέρωσαν σύμβολα ίδια με την σημερινή «καρδιά» σε ανασκαφές στην Αίγυπτο, καθώς και σε ορισμένα ευρήματα προερχόμενα από τους αρχαίους Σουμέριους.
Άλλοι παρομοιάζουν την καρδιά με μια προσπάθεια μίμησης του γυναικείου σώματος, άλλοι με μια εκδοχή της μορφής που έχει στην πραγματικότητα η καρδιά του ανθρώπου.
Ματωμένη, τρυπημένη από βέλη, τσαλακωμένη σε κάποιον κάδο, αποτυπωμένη σε κάρτες, αχνά ζωγραφισμένη σε θολωμένα τζάμια και σκονισμένες επιφάνειες, φτιαγμένη από ζάχαρη, σοκολάτα, ή δάκρυα…
Γι΄αυτην χάθηκαν ζωές.
Χωρίς αυτήν δεν αξίζει να τις ζήσεις.
breathsinging
pournari
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου