Το κάστρο των Ιωαννίνων αποτελεί σημείο αναφοράς της πόλης. Η σημερινή του μορφή οφείλεται στον Αλή Πασά ο οποίος ξαναχτίζει το κάστρο το 1815 σχεδόν εκ θεμελίων. Η πρόσβαση στο κάστρο μέχρι και το 1913, ήταν δυνατή μόνο αν από το εσωτερικό κατέβαζαν τη σκάλα σύνδεσης, που ένωνε τον εξωτερικό κόσμο με το κάστρο και αυτό γιατί η λίμνη και η υδάτινη τάφρος ακουμπούσαν τα τείχη.
Από την κεντρική πύλη, στην οποία οι Τούρκοι απαγχόνισαν το νεομάρτυρα Γεώργιο, πολιούχο των Ιωαννίνων, μπαίνουμε στο χώρο του κάστρου. Η πύλη αυτή είναι στο τέλος της οδού Αβέρωφ.
Επάνω από την κεντρική πύλη διακρίνουμε το οικόσημο του Αλή Πασά. Στη δεξιά πλευρά, υψώνεται πιο πάνω από το τείχος ο πύργος που χτίστηκε επί τουρκοκρατίας για το «Βενετσιάνικο» ρολόϊ του Κάστρου. Το ρολόϊ αυτό το αχρήστευσαν οι Ιταλοί το 1917 και αντικαταστάθηκε πρόσφατα από Γιαννιώτες.
Τα στενά του δρομάκια μας οδηγούν στο λόφο που βρίσκεται το τζαμί του Ασλάν Πασά στη βόρεια ακρόπολη. Χτίστηκε το 1618 από τον ομώνυμο Πασά σε ανάμνηση της συντριβής της επανάστασης του Διονυσίου Φιλόσοφου (1611).Δεσπόζει στο ομορφότερο ίσως σημείο της πόλης με θέα προς τη λίμνη, το νησί και την ίδια την πόλη. Στη θέση που καταλαμβάνει σήμερα το τζαμί, ήταν ο ναός του Αγ. Ιωάννου του προδρόμου που καταστράφηκε το 1611. Σήμερα ο χώρος λειτουργεί ως Δημοτικό Μουσείο. Δεξιά και αριστερά, καθώς αρχίζει ο ανηφορικός δρόμος, συναντούμε πολλά κτίσματα της τουρκοκρατίας.
Στα δεξιά μας συναντάμε τα Τούρκικα λουτρά (χαμάμ), χτισμένα με ιδιόμορφη αρχιτεκτονική (σε σχήμα σταυρού, με θολωτό τρούλο). Περιελάμβαναν αποδυτήρια, χώρους λουτρών, και αναπαυτήριο. Τα λουτρά αποτελούσαν χώρο επικοινωνίας, ιδίως για τις γυναίκες, για τις οποίες προβλέπονταν και ειδική προετοιμασία για το λουτρό.
Στ' αριστερά μας το γνωστό Σουφαρί Σαράϊ. Ήταν διόροφο κτίριο, με πέτρινη εξωτερική σκάλα και ξυλινη στέγη. Πρόκειται για το στρατόπεδο του Αλή πασά, όπου εκπαιδεύτηκαν και οι πρωταγωνιστές του '21(Οδ. Ανδρούτσος, Καραισκάκης, Μ. Μπότσαρης, Αθ. Διάκος, κ.α.).
Η τούρκικη βιβλιοθήκη που κτίστηκε στις αρχές του 19ου αιώνα. Περιλαμβάνει αίθουσα με τετράγωνο διάδρομο και δύο δωμάτια στις άκρες. Είναι εξαιρετικής τέχνης οι θολωτές στέγες, σώζεται άθικτη, μόνο που δεν διεσώθησαν βιβλία ή χειρόγραφα.
Αφήνοντας τη βόρεια ακρόπολη, πηγαίνουμε στο εσωτερικό φρούριο, στο Ιτς Καλέ. Πρίν μπούμε στο χώρο αυτό, βρίσκουμε τον πλάτανο όπου μαρτύρησε ο αρχηγός της κλεφτουριάς Κατσαντώνης, το 1807.
φωτογραφίες απο το Κάστρο
Το Ιτς Καλέ είναι η νοτιοανατολική
ακρόπολη του κάστρου των Ιωαννίνων, όπου και βρισκόταν τα ανάκτορα του Αλή Πασά. Μπαίνοντας από την κεντρική πύλη της ακρόπολης, στα αριστερά μας θα δούμε το Φυλάκιο. Πρόκειται για συνοδευτικό κτίσμα της Κεντρικής Πύλης, το οποίο αρχικά ήταν διόροφο και χρησίμευε ως οίκημα της φρουράς που ήλεγχε την κυκλοφορία στην Κεντρική Πύλη της ακρόπολης.
Πύλη Ακρόπολης Ιτς Καλέ
Μπροστά στα δεξιά μας (ανατολική πλευρά) σώζεται το κτήριο των μαγειρείων. Το κτίσμα συντηρήθηκε το 1991 και σήμερα λειτουργεί ως αναψυκτήριο του Αρχαιολογικού χώρου.
 |
| Μαγειρείο - Αναψυκτήριο |
Δίπλα από το κτήριο των μαγειρείων, βρίσκεται η μικρή πυριτιδαποθήκη, η οποία χρησιμοποιήθηκε από τον στρατό του Αλή Πασά για την αποθήκευση πυρομαχικών.
 |
Είσοδος κτηρίου μικρής πυριτιδαποθήκης κτήριο μικρής πυριτιδαποθήκης Στα δεξιά μας, καθώς μπαίνουμε στην ακρόπολη του Ιτς Καλέ, παρατηρούμε την Βυζαντινή οχύρωση και τα ερείπια του Σεραγιού του Αλή Πασά.
Ο μεγάλος κεντρικός πύργος στο κέντρο της Ακρόπολης είναι ίσως το μοναδικό ίχνος οχύρωσης της βυζαντινής περιόδου. Το ενσωματωμένο με τον πύργο τείχος που προχωρεί προς τα νότια αποτελεί τμήμα της αρχικής μικρότερης οχύρωσης της ακρόπολης. Πάνω σε αυτό, ο Αλή, έχτισε το κύριο σώμα του σεραγιού.
Μετά την πτώση του Αλή, το Σεράι έγινε διοικητήριο έως το 1870, όταν καταστρέφεται από πυρκαγιά κι εγκαταλείπεται οριστικά η χρήση του.
 ερείπια σεραγιού
Δίπλα, θα παρατηρήσουμε το Θησαυροφυλάκιο, το οποίο οφείλει την ονομασία του στην προφορική παράδοση, χωρίς να έχει ςξακριβωθεί η χρήση του. Στο εσωτερικό του φιλοξενείται η έκθεση αργυροχοΐας από τον 17ο έως τον 20ο αιώνα.
Στον χώρο υπάρχει το κτήριο, το οποίο ανήκει στο συγκρότημα κτηρίων που έχισε ο Αλή Πασάς το 1789, το οποίο χρησιμοποιείται σήμερα ως εργαστήριο συντήρησης έργων τέχνης.
Καθώς περπατούμε στον χώρο της ακρόπολης, θα παρατηρήσουμε τα τείχη της, τα οποία ανήκουν στο οχυρωματικό έργο του Αλή Πασά και χτίστηκαν το χρονικό διάστημα 1795 έως 1815. Η επικοινωνία με τον οικισμό γίνεται από 3 κύριες πύλες και δύο δευτερεύουσες πυλίδες.
Απέναντι από την κύρια είσοδο της Ακρόπολης, θα δούμε το κτήριο του Βυζαντινού Μουσείου
 . Πρόκειται για ένα κτήριο, το οποίο είναι κτισμένο το 1958, από τον Ελληνικό Στρατό για χρήση βασιλικού περιπτέρου. Σήμερα χρησιμοποιείται ο όροφός του, ως γραφεία, και το ισόγειο ως μουσείο.
Δίπλα από το Βυζανινό μουσείο βρίσκεται το Φετιχιέ Τζαμί, σε έναν χώρο, στον οποίο θεωρείται πως βρισκόταν η θέση του Βυζαντινού μητροπολιτικού ναού του Αρχάγγελου Μιχαήλ, προστάτη της πόλης. Μετά το 1430 χτίσθηκε το πρώτο ξύλινο τζαμί με την προσωνυμία "Φετιχιέ Τζαμί" (τζαμί της κατάκτησης). Το 1611, μετά το αποτυχημένο επαναστατικο κίνημα του Διονυσίου του Φιλόσοφου, ανεγείρεται μολυβδοσκέπαστο τζαμί. Το 1795, ο Αλή Πασάς το ξαναέχτισε δίνοντάς του την σημερινή του μορφή.
 
Μπροστά από το Φετιχιέ Τζαμί βρίσκεται ο τάφος του Αλή Πασά. Εδώ θάφτηκε το 1822, το ακέφαλο σώμα του Αλή Πασά. Στον ίδιο τάφο είχε ταφεί νωρίτερα η σύζυγος του Αλή, Ουμ Γκιουλσούμ Χανούμ και αργότερα ένας από τους γιούς του.
Φωτογραφίες
Χωραΐτου Λένα
encyclo-paideia.blogspot.gr
Πηγή
encyclo-paideia.blogspot.gr
ioannina.uoi.gr
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου