Ο Άγιος Λουκάς ο Ευαγγελιστής καταγόταν από την Αντιόχεια της Συρίας και η εθνικότητα του ήταν Ελληνική. Ήταν γιατρός στο επάγγελμα, όμως γνώριζε πολύ καλά τη ζωγραφική τέχνη. Μάλιστα σε αυτόν αποδίδονται οι πρώτες εικόνες της Θεοτόκου με τον Ιησού Χριστό βρέφος στην αγκαλιά της (μία υπάρχει μέχρι σήμερα στη Μονή του Μεγάλου Σπηλαίου), καθώς και αυτές των Αποστόλων Πέτρου και Παύλου.
Στη χριστιανική πίστη κατηχήθηκε από τον Απόστολο Παύλο, τον οποίο συνάντησε στη Θήβα και έκτοτε αφοσιώθηκε στο κήρυγμα του Ευαγγελίου. Περιόδευσε στη Δαλματία, Ιταλία, Γαλλία, Αχαΐα, Βοιωτία κ.α. Συνέγραψε το τρίτο κατά σειρά Ευαγγέλιο της Καινής Διαθήκης, καθώς και τις πράξεις των Αποστόλων. Λέγεται ότι πέθανε με μαρτυρικό θάνατο (κατ' άλλους ειρηνικά σε ηλικία 80 ετών), και το 357 μ.Χ., το λείψανο του μετακομίσθηκε στην Κωνσταντινούπολη, στο ναό των Αγίων Αποστόλων. Σημείωση: Όπως ιστορεί ο Nικόλαος Mαλαξός, σύμφωνα με ένα βασιλικό χρυσόβουλλο της Mονής του Mεγάλου Σπηλαίου, ο Ευαγγελιστής Λουκάς έγραψε το Ευαγγέλιο του δεκαπέντε χρόνια μετά την Aνάληψη του Κυρίου. Ο Ιππόλυτος ο Θηβαίος όμως τοποθετεί την συγγραφή του Ευαγγελίου στην Aλεξάνδρεια.
Ο Άγιος Μαρίνος ο Γέρων ήταν από την Ταρσό της Κιλικίας και έζησε στα χρόνια του Διοκλητιανού (284 - 304 μ.Χ.). Συνελήφθη διότι ήταν χριστιανός και οδηγήθηκε στον άρχοντα του τόπου Λυσία, ο όποιος, αφού δεν μπόρεσε να επαναφέρει τον Μαρίνο στην ειδωλολατρία, με διάφορα σκληρά βασανιστήρια, τελικά τον αποκεφάλισε.
Παιδί φτωχής οικογένειας ο Όσιος Ιουλιανός, έζησε τον 4ο αιώνα μ.Χ. Αν και αγράμματος, με την ζωντανή του ευσέβεια είχε ευλογηθεί από τη θεία χάρη, ώστε να αποκτήσει άφθονη πνευματική κατά Χριστόν φιλοσοφία της ορθής πίστης, της λεπτής διάκρισης και της καθαρής ζωής. Θαυμάσιος στην εγκράτεια, την ολιγάρκεια, τη σωφροσύνη, τη διάγνωση ψυχικών νοσημάτων και κινδύνων, τη συνετή οδηγία και στην κατάλληλη συμβουλή. Νέος ακόμα μοναχός, είχε γίνει πασίγνωστος για τη σοφία και την αρετή του. Και στο ασκητήριό του, που ήταν στις όχθες του Ευφράτη πόταμου, έτρεχαν μορφωμένοι άνδρες για να πάρουν τη συμβουλή του και να ωφεληθούν από τα λόγια του.
Πήγε στο θεοβάδιστο όρος Σινά, όπου ασκήτεψε για αρκετό χρόνο. Αλλά επέστρεψε πάλι στο ασκητήριό του στις όχθες του Ευφράτη, και είλκυσε πολλούς νέους μαθητές στη ζωή της γνήσιας μετάνοιας. Στα χρόνια του Ιουλιανού του Παραβάτη, ο Όσιος Ιουλιανός στήριξε και παρηγόρησε πολλές ψυχές. Η φήμη του είχε εξαπλωθεί τόσο πολύ, ώστε ο Ιερός Χρυσόστομος τον εγκωμιάζει λέγοντας ότι το όνομα του είναι λαμπρότερο ακόμα και απ' αυτό των βασιλέων. Έτσι άγια αφού κύλησε η ζωή του, ειρηνικά παρέδωσε στο Θεό τη μακάρια ψυχή του.
Τα Άγια Σαράντα Παιδιά μαρτύρησαν δια ξίφους.
Οι Άγιοι Γαβριήλ και Κυρμιδώλης μαρτύρησαν στην Αίγυπτο στις 18 Οκτωβρίου 1522 μ.Χ. Και οι δύο ήταν νέοι, πολύ μορφωμένοι και κατάγονταν από ευσεβείς γονείς.
Κάποτε, συκοφαντήθηκαν στον Εμίρη της Αιγύπτου Χάερ Μέκ, ότι έριχναν απορρίμματα και ακαθαρσίες σε κάποιο Τούρκικο Τέμενο. Οδηγήθηκαν δεμένοι στο Διοικητήριο, όπου τους ζητήθηκε να δεχτούν τον Ισλαμισμό για ν' αποφύγουν τα βασανιστήρια. Επειδή όμως αυτοί ομολόγησαν σταθερά τον Χριστό, παραδόθηκαν στον κριτή. Αλλά και εκεί έμειναν ακλόνητοι στην πίστη τους, παρά τις κολακείες, και υπέστησαν φρικτά βασανιστήρια. Έτσι και οι δύο μαρτύρησαν στο 25ο έτος της ηλικίας τους. Ο μεν Κυρμιδώλης θανατώθηκε με μαχαίρια και πέτρες, ο δε Γαβριήλ με αποκεφαλισμό. Τα μαρτυρικά τους λείψανα, τα έβαλαν οι Τούρκοι δύο φορές στη φωτιά, αποτεφρώθηκαν και τα διασκόρπισαν. Διασώθηκαν μόνο αυτά της κάρας του μάρτυρα Γαβριήλ.
Ο Συμεών και ο Θεόδωρος ήταν αδέλφια μεταξύ τους και κτήτορες της Μονής του Μεγάλου Σπηλαίου. Γεννήθηκαν στις αρχές του 4ου αιώνα μ.Χ. και αφού ασκητικά και οσιακά έζησαν απεβίωσαν ειρηνικά. Η δε Οσία Ευφροσύνη, είναι αυτή που βρήκε την εικόνα της Θεοτόκου, που κατά την παράδοση αγιογραφήθηκε από τον απόστολο Λουκά και φυλάσσεται μέχρι και σήμερα στη Μονή του Μεγάλου Σπηλαίου στην Πελοπόννησο.
Ο Άγιος Μνάσων επίσκοπος Κύπρου μαρτύρησε δια ξίφους.
Οι Άγιοι Ισίδωρος και τα τέκνα αυτού, φανερώθηκαν με ενύπνια σε πολλούς ανθρώπους και έκαναν γνωστό τον τρόπο του μαρτυρίου και τον τόπο της ταφής των Ιερών Λειψάνων τους. Η ανακομιδή τους έγινε στις 18 Οκτωβρίου 1953 μ.Χ., στο Βαλή.
Σύμφωνα με τις μαρτυρίες ο Ιερέας Ισίδωρος, με τα κατά σάρκα τέκνα του μαρτύρησαν από τους οθωμανούς, εντός του Ιερού Ναού όπου τελούσε την Θεία Λειτουργία. Τους έκοψαν τα κεφάλια, τα πέταξαν και αφού τα περισυνέλεξαν ευλαβείς χριστιανοί τα ενταφίασαν παρά τους πόδας των σωμάτων των μαρτύρων, όπως ακριβώς βρέθηκαν κατά την ημέρα της εκταφής τους. Σήμερα υπάρχει μέρος των Ιερών Λειψάνων, αφού μιά ασεβής μοναχή έκλεψε το μεγαλύτερο μέρος τους.
|
Πηγή saint.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου