Γεννημένος στο Σαν Φρανσίσκο στις 24 Φεβρουαρίου 1955 από ζευγάρι ανύπαντρων φοιτητών, ο Στηβ Τζομπς δόθηκε από νωρίς για υιοθεσία. Οι θετοί του γονείς, που άνηκαν στην εργατική τάξη της Καλιφόρνια, κατοικούσαν στη Σίλικον Βάλεϊ, το κέντρο των τεχνολογικών καινοτομιών των Η.Π.Α.
Κατά τη διάρκεια ακόμα των μαθητικών του χρόνων στο γυμνάσιο της περιοχής, ο Τζομπς άρχισε να εργάζεται στις εγκαταστάσεις της εταιρείας «Χιούλετ Πάκαρντ» στο Πάλο Άλτο, μαζί με τον συμμαθητή του, Στηβ Γουόζνιακ. Λίγους μήνες αργότερα, έχοντας πλέον εγκαταλείψει το σχολείο, κλήθηκε να δουλέψει στην εταιρεία βιντεοπαιχνιδιών «Atari».
Στο μεταξύ, ο Γουόζνιακ είχε αρχίσει να σχεδιάζει και να κατασκευάζει ένα νέο μοντέλο ηλεκτρονικού υπολογιστή.
Το 1976, ο Τζομπς κατάφερε να πουλήσει σε ένα τοπικό κατάστημα με κομπιούτερ 50 υπολογιστές από εκείνους που είχε φτιάξει ο φίλος του και, αμέσως μετά, έπεισε έναν διανομέα ηλεκτρονικών συστημάτων να λανσάρει το μοντέλο στην αγορά.
Το συγκεκριμένο κομπιούτερ ονομάστηκε «Apple I» (το μήλο ήταν το αγαπημένο φρούτο του Τζομπς) και τα κέρδη από τις πωλήσεις του επενδύθηκαν στο σχεδιασμό και την κατασκευή ενός πιο εξελιγμένου υπολογιστή, του «Apple II», ο οποίος παρουσιάστηκε σε έκθεση στην Καλιφόρνια το 1977.
Ωστόσο, η παραγωγή του ήταν αρκετά δαπανηρή και ο Τζομπς ζήτησε από τον επενδυτή Μάικ Μαρκούλα να του εξασφαλίσει δάνειο ύψους 250.000 δολαρίων. Οι δυο συνεργάτες, μαζί με τον Γουόζνιακ, ίδρυσαν από κοινού την εταιρεία «Apple Computer».
Το «Apple II» γνώρισε αμέσως τεράστια εμπορική επιτυχία, σηματοδοτώντας την αρχή της εποχής των προσωπικών ηλεκτρονικών υπολογιστών και σημειώνοντας πωλήσεις υψηλότερες από έξι εκατομμύρια δολάρια έως την ολοκλήρωση της παραγωγής του συγκεκριμένου μοντέλου, το 1993.
Ωστόσο, στο εσωτερικό της «Apple» υπήρχαν προστριβές. Ο Τζομπς δεχόταν επικρίσεις από συνεργάτες του για έλλειψη εμπειρίας στον τομέα της διοίκησης, για ισχυρογνωμοσύνη, καθώς και για συνυπαιτιότητα στα οικονομικά προβλήματα που είχαν εμφανιστεί. Έτσι, λίγους μήνες αργότερα, εκδιώχθηκε από την εταιρεία.
Στο μεταξύ, είχε ήδη αρχίσει να δραστηριοποιείται και στον κλάδο της παραγωγής σύγχρονων λογισμικών κινουμένων σχεδίων και, με τη λήξη της συνεργασίας του με την «Apple», αφοσιώθηκε σ' αυτόν.
Το 1985, είχε ιδρύσει την εταιρεία «Next Computer», την οποία μετονόμασε «Pixar», συνεργαζόμενος με τους μεγαλύτερους παραγωγούς animation, μεταξύ των οποίων και τη «Disney».
Μερικές από τις μεγαλύτερες εισπρακτικές επιτυχίες της «Pixar» ήταν οι ταινίες Toy Story, A Bug's Life, Finding Nemo, Monsters κτλ.
Ένα χρόνο αργότερα, η «Apple» αγόρασε την «Νext Computer» για 400 εκατομμύρια δολάρια. Έτσι, ο Τζομπς βρέθηκε ξανά στο τιμόνι της εταιρείας που είχε ιδρύσει, αυξάνοντας σε μεγάλο βαθμό τις πωλήσεις και τα κέρδη της μέσω της προώθησης στην αγορά εξαιρετικά καινοτόμων προϊόντων, όπως το iPod για όσους επιθυμούν να ακούν μουσική όταν βρίσκονται εν κινήσει και το iTunes για «κατέβασμα» μουσικής από το ίντερνετ και δημιουργία προσωπικών play lists.
Στο μεταξύ, το 2003 ο Τζομπς εμφάνισε καρκίνο στο πάγκρεας και χειρουργήθηκε ένα χρόνο αργότερα, κρατώντας κρυφή την ασθένειά του από τους συνεργάτες του.
Ωστόσο, η καταπονημένη όψη του κατά τη διάρκεια των παρουσιάσεων των νέων προϊόντων της εταιρείας τα επόμενα χρόνια μαρτυρούσε ότι η κατάσταση της υγείας του διαρκώς επιδεινωνόταν και στις αρχές του 2009 ο ίδιος ανακοίνωσε ότι θα διέκοπτε τις επαγγελματικές του δραστηριότητες για έξι μήνες λόγω «ορμονικών διαταραχών». Τον Απρίλιο του ίδιου χρόνου έκανε μεταμόσχευση ήπατος, ενώ τον Ιανουάριο του 2011 δήλωσε ότι θα έπαυε οριστικά να εργάζεται λόγω προβλημάτων υγείας.
Σε αντίθεση με τον Μπιλ Γκέιτς, ο Τζομπς δεν ενδιαφερόταν να δωρίσει μέρος της προσωπικής του περιουσίας για φιλανθρωπικούς σκοπούς. Επιπλέον, φαινόταν να μην έχει περιβαλλοντικές ανησυχίες, αρνούμενος να ακολουθήσει τις νουθεσίες της Greenpeace, σύμφωνα με τις οποίες η «Apple» θα έπρεπε να παράγει πιο εύκολα ανακυκλώσιμα προϊόντα.
Παρά τις αμφιλεγόμενες πτυχές της προσωπικότητάς του, όμως, κανείς δεν μπορούσε να αμφισβητήσει ότι ο Τζομπς είχε δύο βασικές ικανότητες: Να αντιλαμβάνεται τις ανάγκες της αγοράς και να σχεδιάζει καινοτόμα προϊόντα, τα οποία η πλειονότητα των καταναλωτών θα επιθυμούσε να αγοράσει.
«Δεν αρκεί απλώς να ρωτήσεις τους πελάτες τι χρειάζονται και να τους το δώσεις», υποστήριζε. «Όταν το καταφέρεις αυτό, εκείνοι θα ζητούν ήδη κάτι καινούριο».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου